Ο ισλανδικός ουρανός έναστρος, οι βουνοκορφές χιονισμένες και το βόρειο σέλας, όπως πάντα, σκέτη μαγεία. Χρόνια το κυνηγάει με τον φακό της η 47χρονη ισλανδή φωτογράφος Γιονίνα Οσκαρσντότιρ....


Είχε κινήσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την αρχαιότητα. Στη λαογραφία των βόρειων λαών το σέλας μόνο ένα «απλό» φυσικό φαινόμενο δεν ήταν. Οι Σουηδοί, για παράδειγμα, πίστευαν πως επρόκειτο για αντανακλάσεις από τις δάδες που κρατούσαν οι Λάπωνες ενώ έψαχναν τους ταράνδους τους.

Οι Λάπωνες με τη σειρά τους έκρυβαν τα γυναικόπαιδα και μάζευαν τα έλκηθρα για να μην τους αντιληφθεί το σέλας και τους «πάρει». Οι Εσκιμώοι πίστευαν πως είναι οι ψυχές των νεκρών που αναζητούν τους δικούς τους, γι’ αυτό και όταν εμφανιζόταν δεν έβγαζαν κιχ. Στη Δυτική Νορβηγία, οι κάτοικοι πίστευαν πως το βόρειο σέλας είναι γριές ανύπαντρες γυναίκες στον ουρανό που χορεύουν κουνώντας τα λευκά τους μαντίλια.

Οσο για τους Ινδιάνους του Καναδά, αυτοί πίστευαν πως ήταν οι τεράστιες φωτιές που άναβαν τα ουράνια δαιμόνια όταν μαγείρευαν φάλαινες για να φάνε!