Όρθια έμεινε στο «Καμπ Νου» η Ίντερ και γνωρίζοντας «γλυκιά» ήττα με 1-0 από την Μπαρτσελόνα, πέρασε στον τελικό του Champions League.

Μια ακόμα αποθέωση της τακτικής του Μουρίνιο, με την ομάδα του να μην πτοείται από το ότι έπαιζε από το 28’ με δέκα παίκτες (αποβολή του Μότα) και να βγαίνει στο τέλος ζωντανή από το «θρίλερ» που δημιούργησε το γκολ του Πικέ (85’).

Άργησαν να ξυπνήσουν οι Καταλανοί, που θύμισαν μόνο στα τελευταία λεπτά την ομάδα που στέφθηκε πέρυσι πρωταθλήτρια.

Αποφασισμένη να δικαιολογήσει τις… υποσχέσεις των παικτών της πριν το παιχνίδι, ότι θα «πιάσουν από το λαιμό» τους αντιπάλους τους, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο η Μπαρτσελόνα. Οι «μπλαουγκράνα» προσπάθησαν να στριμώξουν από την αρχή τους Ιταλούς στα καρέ τους -την ίδια ώρα, που οι τελευταίοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα να… παραδεχθούν πως κατέβηκαν με αποκλειστικό στόχο να «προστατεύσουν» το υπέρ τους σκορ.

Ενώ, λοιπόν, οι Καταλανοί πίεζαν -αλλά και το άγχος δεν τους επέτρεπε να μεταφράσουν την υπεροχή τους σε καθαρές ευκαιρίες- ήρθε η φάση που θα άλλαζε τα δεδομένα. Ο Ντε Μπλέκερε θεώρησε πως το χέρι του Μότα κατέληξε σκόπιμα στο πρόσωπο του Πέδρο, ο Βραζιλιάνος κατέληξε με τη σειρά του στα αποδυτήρια και η εξίσωση «πρόκριση» αποκτούσε ακόμα μεγαλύτερο συντελεστή δυσκολίας για την ομάδα του Μουρίνιο.

Παρόλα αυτά -και με εξαίρεση τη φάση του 33’, όπου ο Σέζαρ άγγιξε τα όρια του… αδύνατου με τη φανταστική απόκρουση στο, σήμα-κατατεθέν, αριστερό πλασέ του Μέσι- η Ίντερ δεν πτοήθηκε. Οι «νερατζούρι» άντεξαν πιο εύκολα απ’ όσο θα περίμενε κανείς -για ομάδα που παίζει με δέκα παίκτες στο «Καμπ Νου»- και πήγαν με το 0-0 στα αποδυτήρια.

Πρόλαβε μόνο... να την αγχώσει

Η Μπαρτσελόνα συνέχισε να είναι «φλύαρη» με την έναρξη του β’ μέρους και όσο περνούσαν τα λεπτά, η αδυναμία της να διασπάσει το «μπετόν» του Μουρίνιο την οδηγούσε όλο και περισσότερο σε «γιόμες» στην περιοχή του Σέζαρ. Οι διάδρομοι προς την εστία του Βραζιλιάνου τερματοφύλακα έμοιαζαν λίγο μικρότεροι από… τρύπες βελόνας για τους «μπλαουγκράνα», τα περίφημα 1-2 των τελευταίων αποδεικνύονταν βασικά στοιχεία της «διδακτέας ύλης» των παικτών του Μουρίνιο πριν το ματς και μοιραία εκείνο παρέμενε «κολλημένο» στο μηδέν.