Τα θεαματικότερα ματς σε ένα σπορ δεν είναι αναγκαστικά ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο της κατάταξης. Είναι κυρίως ο λυσσαλέος ανταγωνισμός και το πάθος για τη νίκη που εξασφαλίζουν ένα κορυφαίο ματς, το οποίο εγγράφεται στη συνείδηση του φιλάθλου και δεν φεύγει από τη μνήμη του ποτέ...

Στο τένις βέβαια υπάρχει και το άλλο: συγκεκριμένοι αντίπαλοι βγάζουν σε κάποιον παίκτη τον καλύτερό του εαυτό!

Οι «βεντέτες» αυτές είναι που ευθύνονται για τα κλασικά ματς που όλοι θυμούνται, πιέζοντας τα όρια των παικτών σε ασύλληπτα ύψη: από τις μάχες των John McEnroe και Bjorn Borg μέχρι και τις τελευταίες μονομαχίες των Roger Federer και Rafael Nadal, ιδού τα 10 κορυφαία ματς του τένις στην εποχή της τηλεόρασης.


No 10 - Andre Agassi εναντίον Μάρκου Παγδατή: 2006 US Open



Ο Agassi μπήκε στο 2006 US Open υποφέροντας από τραυματισμούς (έπαιρνε φάρμακα έπειτα από κάθε αγώνα) και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν ότι η καριέρα του είχε φτάσει στο τέλος της.

Παρόλα αυτά, κατάφερε να φτάσει στον τέταρτο γύρο, όπου και αντιμετώπισε τον κύπριο τενίστα Μάρκο Παγδατή.

Και οι δυο τους έδειξαν ψυχή στο ματς, πάλεψαν λυσσαλέα και στα ίσα μέχρι το πέμπτο σετ, όπου τελικά βγήκε νικητής ο Agassi με 7-5. Κι αυτή έμελλε να ήταν η τελευταία νίκη του Andre στην καριέρα του...

No 9 - Ivan Lendl εναντίον John McEnroe: 1984 French Open



Στα 24 του χρόνια, ο Ivan Lendl διψούσε για ένα Grand Slam και η πρόκρισή του στον τελικό του Roland Garros του έδινε μια καλή ευκαιρία. Απέναντί του είχε βέβαια τον John McEnroe, ο οποίος δεν είχε χάσει ματς όλη τη χρονιά!

Τα δύο πρώτα σετ τα πήρε εύκολα ο McEnroe, ωστόσο ο Lendl δεν είχε πει ακόμα την τελευταία του λέξη: πήρε με δυσκολία το τρίτο και το τέταρτο σετ, και καθώς ο McEnroe κατέρρευσε, πήρε στο τέλος και το ματς...

No 8 - Roger Federer εναντίον Marat Safin: 2005 Australian Open



Όταν ο Marat Safin ήταν συγκεντρωμένος στον αγώνα, δύσκολα μπορούσε να χάσει. Έλα όμως που η υπομονή δεν ήταν το δυνατό του σημείο, γεγονός που του στοίχισε αρκετά στην καριέρα του.

Το ίδιο πήγε να συμβεί και στο ματς με το Federer, ο Safin βρήκε ωστόσο την αυτοκυριαρχία του και με μια αντεπίθεση διαρκείας πήρε τελικά τον αγώνα με 9-7 στο πέμπτο σετ!

No 7 - Andy Roddick εναντίον Younes El Aynaoui: 2003 Australian Open



Ο αμερικανός Andy Roddick και ο μαροκινός Younes El Aynaoui ήταν δυο συνηθισμένοι αντίπαλοι, ο αγώνας τους ωστόσο στα προημιτελικά του 2003 Australian Open αποδείχτηκε μια από τις πλέον αξιομνημόνευτες μονομαχίες της ιστορίας.

Τόσο αποφασισμένοι ήταν και οι δύο για τη νίκη που χρειάστηκαν 40 games για να στεφθεί κάποιος νικητής. Κοιτώντας κανείς το τελικό σκορ, νομίζει πως πρόκειται για τυπογραφικό λάθος: 6-4, 6-7, 6-4, 4-6, 21-19! Και ναι, ήταν πράγματι το πιο χρονοβόρο Grand Slam στην 35χρονη ιστορία του θεσμού...

No 6 - Jimmy Connors εναντίον Aaron Krickstein: 1991 US Open



Το 1991, ο μεγάλος αμερικανός τενίστας Jimmy Connors ήταν πλέον στο τέλος της καριέρας του, αυτό βέβαια δεν σήμαινε ότι ήταν εύκολος αντίπαλος. Στα 39α γενέθλιά του αντιμετώπισε τον 24χρονο Aaron Krickstein και απέδειξε ότι η εμπειρία, το θάρρος και ο τσαμπουκάς μπορεί να αποδειχθούν πιο πολύτιμα από τα νιάτα!

Το ματς έφτασε στο πέμπτο σετ, ο Connors βρισκόταν πίσω με 5-2 και όλα έδειχναν ότι κάπου εδώ το παιχνίδι έφτανε στο τέλος του.

Κι όμως, ο Connors γύρισε το σετ και έφυγε με τη νίκη, παρά τους πόνους στην πλάτη και τον καρπό του, ενώ παρά την προχωρημένη ηλικία του κατάφερε να αντέξει σε ένα ματς που διάρκεσε 4 ώρες και 41 λεπτά!

No 5 - Roger Federer εναντίον Pete Sampras: 2001 Wimbledon



Ο Federer είχε μόλις αρχίσει να δείχνει τα τρομακτικά του δόντια, ωστόσο ο αγώνας έμοιαζε με μάχη Δαβίδ εναντίον Γολιάθ! Ο Sampras είχε φύγει 7 φορές νικητής από το Wimbledon, ενώ ο 19χρονος Federer δεν είχε τίτλο ακόμη στην καριέρα του.

Η επική μάχη κράτησε 5 σετ -φυσικά!-, καθώς οι δυο «τιτάνες» αρνούνταν να παραδοθούν. Ο νεαρός Federer πήρε το πρώτο, το τρίτο και το πέμπτο σετ και όλοι μιλούσαν για αλλαγή φρουράς στους μεγάλους του τένις...

No 4 - Andre Agassi εναντίον Pete Sampras: 2001 US Open



Η πλέον μεγαλειώδης μάχη του θρυλικού «πολέμου» Sampras και Agassi! Τελικό σκορ: 6-7, 7-6, 7-6, 7-6 για τον Pete Sampras.

Η συνολική διαφορά μάλιστα των πόντων ήταν 10 περισσότεροι για τον Agassi. Μια λαμπρή απόδειξη του τι μπορούν να κάνουν δυο κορυφαίοι παίκτες στην καλύτερη καμπή της καριέρας τους...

No 3 - Roger Federer εναντίον Rafael Nadal: 2008 Wimbledon



Ο Federer υποτίθεται ότι ήταν ευάλωτος, όσο ευάλωτος μπορεί βέβαια να είναι ένας πέντε φορές πρωταθλητής στο Wimbledon! Και σίγουρα τα πράγματα έδειχναν έτσι με το που πήρε κεφάλι ο Nadal με 2-0 σετ στον τελικό, ο Federer δεν είχε πει ωστόσο ακόμα την τελευταία του λέξη.

Ισοφάρισε στα σετ και το ματς πήγε στο πέμπτο: κι ενώ ο αγώνας θα κρινόταν αναμφίβολα στον πόντο, ο Ισπανός έκανε το break στο 15ο game και έφυγε με τη νίκη...

No 2 - Goran Ivanisevic εναντίον Patrick Rafter: 2001 Wimbledon



Το πλήθος παραληρούσε για τον κροάτη τενίστα Goran Ivanisevic, No 2 στην κατάταξη, που έκανε ένα απίστευτο ράλι ως τον τελικό του Wimbledon. Και βέβαια η μάχη του με τον Patrick Rafter έμελλε να γίνει κλασική! Από δυνατά σερβίς, εντυπωσιακές κινήσεις και αβίαστα λάθη, όλα τα είχε το ματσάκι.

Και βέβαια εννοείται ότι κρίθηκε στο πέμπτο σετ, με τον Rafter να μην υποδέχεται καλά την μπάλα στο τελικό σερβίς του Ivanisevic και το ματς να τελειώνει με ξέφρενους πανηγυρισμούς από το πλήθος και τον Ivanisevic να καταρρέει στο τερέν και να ξεσπά σε κλάματα για την επίτευξη του πολυπόθητου ονείρου της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος στο Wimbledon...

No 1 - Bjorn Borg εναντίον John McEnroe: 1980 Wimbledon



Το tiebreaker υποτίθεται ότι είναι η γρήγορη λύση σε ένα σετ που δεν λέει να τελειώσει. Αυτό βέβαια δεν συνέβη όταν ο McEnroe αντιμετώπισε τον τέσσερις φορές πρωταθλητή του Wimbledon Bjorn Borg στο τέταρτο σετ.

Το ιστορικό tiebreaker διάρκεσε 22 λεπτά και παίχτηκαν 34 πόντοι, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ για τα χρονικά του Wimbledon. Κανείς τους δεν ήταν διατεθειμένος να εγκαταλείψει το σετ!

Ο McEnroe έχασε τελικά στο τελευταίο σετ, καθώς ο Bjorn Borg πίεσε την κατάσταση στα όριά της και έφυγε από το Wimbledon με τον πέμπτο του τίτλο...