Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από τότε που γράψαμε για την έρευνα του πανεπιστημίου της Βόννης, η οποία εξετάζει αν το Σύμπαν μας αποτελεί τελικά μια προσομοίωση σε υπολογιστή, και τώρα ένα άλλο ερευνητικό ίδρυμα ετοιμάζεται να ξεκινήσει ένα σχεδόν παρεμφερές πείραμα.

Το Fermi National Accelerator Laboratory συλλέγει πληροφορίες για να εξετάσει αν το Σύμπαν μας είναι τελικά ένα ολόγραμμα, με τη λογική ότι αυτό που παρατηρούμε είναι μια τρισδιάστατη ψευδαίσθηση σε έναν διδιάστατο κόσμο. Όπως δηλαδή όταν παρακολουθούμε τηλεόραση, βλέπουμε μεν τους χαρακτήρες σε 3 διαστάσεις, αλλά η οθόνη μας είναι δύο διαστάσεων.

Οι ερευνητές έχουν τη θεωρία ότι όλη η πληροφορία του Σύμπαντος μπορεί να χωριστεί σε “pixels” που έχουν μέγεθος όσο η μονάδα μήκους Planck (1.616 252(81) × 10−35m). Σύμφωνα με την κβαντική θεωρία (αρχή αβεβαιότητας Heisenberg) είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ταυτόχρονα τη θέση και την ταχύτητα των στοιχειωδών σωματιδίων. Αν το Σύμπαν αποτελείται από διδιάστατα bits που το μέγεθος τους ορίζει συγκεκριμένη πληροφορία, τότε δεν θα ήταν εφικτό να ισχύει η παραπάνω αρχή. Επομένως, οι ερευνητές εξετάζουν αν υπάρχει κάποιο πεπερασμένο όριο στην ικανότητα του Σύμπαντος να αποθηκεύει πληροφορία με βάση τον αριθμό αυτών των “pixels”.

Το πείραμα γίνεται με τη χρήση του Holometer, ένα ολογραφικό συμβολόμετρο μοναδικής ακρίβειας, το οποίο μπορεί να μετρήσει απειροελάχιστες δονήσεις (πολύ μικρά μήκη κύματος). Τοποθετούν δύο τέτοια συμβολόμετρα σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους και στέλνουν από το καθένα δέσμη laser ισχύος 1KW, οι οποίες περνούν από διαχωριστή δέσμης που τις “κόβει” σε δύο ξεχωριστές, κάθετες δέσμες. Στη συνέχεια επιστρέφουν στον διαχωριστή και επανενώνονται, εμφανίζοντας διακυμάνσεις στη φωτεινότητα στην περίπτωση που συναντήσουν τέτοιες δονήσεις. Οι ερευνητές αναλύουν αυτές τις διακυμάνσεις για να δουν αν ο διαχωριστής δέσμης κινείται με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο, υποκινούμενος δηλαδή από την υποτιθέμενη θεμελιώδη κίνηση των προαναφερθέντων διδιάστατων “pixels” του Σύμπαντος.

Όπως δηλώνουν ο Craig Hogan, επικεφαλής του Fermilab Center for Particle Astrophysics και εμπνευστής της θεωρίας, και ο Aaron Chou, επικεφαλής του Holometer

“Θέλουμε να δούμε αν ο χωροχρόνος μπορεί να θεωρηθεί κβαντικό σύστημα, όπως η μάζα. Εάν παρατηρήσουμε κάποιον θόρυβο (δόνηση) που δεν αποδίδεται σε άλλες πηγές (π.χ. ραδιοκύματα ηλεκτρονικών συσκευών) και δεν μπορούμε να τον αποκόψουμε, ίσως βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι πραγματικά θεμελιώδες για τη φύση. Έναν θόρυβο που είναι εγγενής στον χωροχρόνο. Αν επιβεβαιωθούμε, τότε θα αλλάξει μια για πάντα η αντίληψη που έχουμε για το Σύμπαν εδώ και χιλιάδες χρόνια”

Με μια πρώτη ανάγνωση η θεωρία ακούγεται εντελώς “τρελή”, αλλά κάποτε έλεγες ότι η Γη είναι στρόγγυλη και σε πετούσαν στην πυρά. Δε θα κάτσουμε να σκάσουμε, όμως, αν αποδειχθεί ότι είμαστε απλά pixels σε ένα ολόγραμμα. Έτσι δεν είναι;