Το ενδιαφέρον Κινέζων ειδικών κέντρισε ο τρυποκάρυδος με τα καμώματά του: οι ερευνητές βάλθηκαν να ανακαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο...
το χαριτωμένο πουλί χτυπάει με μανία το ράμφος του στον κορμό του δέντρου, χωρίς να παθαίνει σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές βλάβες.

Σε μελέτη τους, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπεϊάνγκ στο Πεκίνο και το Πολυτεχνείο του Χονγκ Κονγκ, εξέτασαν πώς ακριβώς απορροφώνται οι δονήσεις που προκαλούνται από την επαναλαμβανόμενη κίνηση του κεφαλιού του τρυποκάρυδου επάνω στη σκληρή επιφάνεια του δέντρου.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι δυνάμεις που ασκούνται καθώς ο τρυποκάρυδος χτυπάει τον κορμό του δέντρου με ταχύτητα 6-7 μ./ανά δευτερόλεπτο, αγγίζουν τα 1.000 G.

Ανατομία του δρυοκολάπτη

Όπως εξηγούν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «PLoS ONE», για να καταφέρουν να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα χρειάστηκε να εξετάσουν βίντεο της συγκεκριμένης διαδικασίας, όπως επίσης και αξονικές της κεφαλής των πουλιών, προκειμένου να μελετήσουν αναλυτικά τη δομή του κρανίου τους.

Ανακάλυψαν λοιπόν σπογγώδη τμήματα τόσο στα οστά του κρανίου όσο και στο ράμφος τους, τα οποία παίζουν τον ρόλο του «συστήματος απορρόφησης κραδασμών» και τους χαρίζουν προστασία από τραυματισμούς.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το προηγμένο σύστημα δεν βασίζεται σε έναν παράγοντα αλλά αποτελεί αποτέλεσμα ενός συνόλου μορφολογικών χαρακτηριστικών.

Τα εντυπωσιακά τους ευρήματα ωστόσο, όπως εξηγούν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν τους ειδικούς στο να σχεδιάσουν ασφαλέστερα κράνη.