Μια μέρα σαν όλες τις άλλες στη ζούγκλα, όπου ο δυνατός κυριαρχεί του αδυνάτου σε αυτό τον κύκλο της άγριας ζωής που ονομάζεται «ένστικτο επιβίωσης». Μια λεοπάρδαλη σκοτώνει έναν ανυποψίαστο μπαμπουίνο, που πρόκειται να αποτελέσει το «γεύμα» της ημέρας. Η μάχη είναι άνιση και ο «νικητής» φεύγει με τη λεία του στο στόμα. Όμως η έκπληξη έρχεται μετά… Ξαφνικά κάτι φαίνεται να αιωρείται στα πόδια του νεκρού μπαμπουίνου: Ένα μικρό πιθηκάκι κάνει την εμφάνισή του προκαλώντας αμηχανία στη λεοπάρδαλη, η οποία δείχνει αμέσως να καταλαβαίνει τι έχει συμβεί. Το μωρό είναι πλέον ορφανό και η ίδια είναι υπεύθυνη! Το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι να προστατέψει το μικρό από την αγριότητα της ζούγκλας, προσπαθώντας με κάθε πρόπο να το προφυλάξει. Έτσι λεοπάρδαλη και πιθηκάκι αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη σχέση, αποδεικνύοντας πως το μητρικό ένστικτο νικά τις περισσότερες φορές το ένστικτο της επιβίωσης, έστω και καθυστερημένα. Άλλωστε οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους και είναι ιδιαιτέρως συγκινητικές…