Τα πράγματα όμως τελευταία, έχουν γίνει πιο πολύπλοκα προσθέτει η αρθρογράφος. Το μνημείο τυγχάνει να βρίσκεται μπροστά από το Κοινοβούλιο, στο κεντρικό σημείο πολλών από τα βίαια επεισόδια που ξεσπάνε από τότε που η Ελλάδα υιοθέτησε μέτρα λιτότητας.
Στο χρόνο που πέρασε οι αστυνομικοί έδωσαν πραγματικές μάχες με διαδηλωτές μπροστά στα μάτια των φρουρών αυτών οι οποίοι μπορούν να κινούνται κάθε 30 λεπτά κι αυτό για να κάνουν μερικά άκαμπτα, αργά και τελετουργικά βήματα. Ακόμη κι οι φρουροί του Μπάκινγχαμ κινούνται περισσότερο, κάνοντας διάλειμμα κάθε 10 λεπτά.
Μερικές φορές οι στρατιώτες αυτοί καταφέρνουν να συνεχίσουν τη "ρουτίνα" τους εν μέσω των συγκρούσεων. Σηκώνουν τα κόκκινα τσαρούχια με τις φούντες προσφέροντας έτσι μια παράξενη σκηνή κανονικότητας λίγα μόλις μέτρα μακριά από μασκοφόρους και μαυροντυμένους άνδρες των ειδικών δυνάμεων.
"Μα κάποιες φορές ο πετροπόλεμος είναι τόσο έντονος που οι υπεύθυνοι αναγκάζονται να απομακρύνουν τους φρουρούς", συνεχίζει η συντάκτης του άρθρου.
Και επισημαίνει ότι την ώρα που οι "μάχες" μαίνονται, οι φρουροί είναι αναγκασμένοι να φορούν αμπέχωνα των αρχών του 1800.
"Τους δίνουμε σταγόνες για τα μάτια. Βοηθάει αυτό καμιά φορά" αναφέρει σχετικά ο συνταγματάχης Μηλιόπουλος, υπό την επίβλεψη του οποίου τελεί η φρουρά.
Ο 24χρονός  φρουρός, Γιώργος Ματέλας, ομολογεί μάλιστα ότι πολλοί διαδηλωτές ανοίγουν δρόμο όταν βλέπουν να πλησιάζουν για αλλαγή φρουράς.
"Όταν φεύγουμε από το Μνημείο, κάνουν χώρο να περάσουμε. Ο  περισσότερος κόσμος μας υποστηρίζει. Και αυτό μας κάνει να νιώθουμε όμορφα, λέει ο ίδιος αποκαλύπτοντας και το μυστικό του για να παραμένει αυστηρός και άκαμπτος: Eστιάζω σε ένα σημείο και συγκεντρώνομαι σε αυτό. Καμιά φορά, λέει, οι διαδηλωτές είναι ευπρόσδεκτοι. Όταν κάτι συμβαίνει μπροστά σου, ο χρόνος περνάει πιο γρήγορα".