Ο Βρετανός συγγραφέας Τζον Μαν, ρίχνει φως στο θρύλο και το μυστήριο των Νίντζα, μέσα από ένα βιβλίο που καλύπτει την μακραίωνη ιστορία τους. Ο ίδιος μίλησε στο περιοδικό Time και αποκάλυψε πτυχές των μαυροφορεμένων πολεμιστών που δεν γνωρίζουν πολλοί.
«Σήμερα, όταν λέμε Νίντζα, εννοούμε οποιονδήποτε έχει καλή γνώση πολεμικών τεχνών και μπορεί να χειρίζεται ιαπωνικά σπαθιά. Στην πραγματικότητα όμως, οι νίντζα μυστικοί πράκτορες στην μεσαιωνική Ιαπωνία, οι οποίοι δρούσαν στο σκοτάδι και αναλάμβαναν δύσκολες αποστολές. Συνήθως εκτελέσεις και κατασκοπεία.
Η ονομασία Νίντζα, προέρχεται από την κινεζική γλώσσα και έχει επικρατήσει σε όλο τον κόσμο, αλλά στην Ιαπωνία κυριαρχεί ο συνώνυμος όρος shinobi, με τον οποίο αναφέρονται σε αυτούς τους πολέμιστές και σε όλες τις σύγχρονές τους γραπτές αναφορές.
Οι Νίντζα προέρχονταν κυρίως από την περιοχή Ίγκα, κοντά στο Κυότο. Υπήρχαν Νίντζα από άλλες περιοχές, αλλά οι περισσότεροι κατάγονταν από αυτό το μέρος. Σε μία περίοδο, κατά την οποία στην Ιαπωνία κυριαρχούσαν οι πολέμαρχοι, τα χωριά της Ίγκα δημιούργησαν φρουρές από ικανούς πολεμιστές, ως μέσο αυτοάμυνας. Έτσι γεννήθηκαν οι Νίντζα.
Η χρυσή εποχή των Νίντζα ήταν ο 16ος αιώνας. Τότε απέκτησαν μεγάλη φήμη και έγιναν περιζήτητοι πολεμιστές. Πολλοί έφευγαν από την περιοχή τους και δούλευαν ως μισθοφόροι σε όλη την Ιαπωνία. Καθώς η φεουδαρχική Ιαπωνία ενώθηκε υπό τον πολέμαρχο Όντα Νομπουνάγκα, η «αυτονομία» της Ίγκα δεν μπορούσε να διατηρηθεί. Καταγράφηκαν τουλάχιστον δύο μεγάλες εισβολές που είχαν ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική υποταγή της περιοχής και το ουσιαστικό τέλος των Νίντζα.
Από όσους Νίντζα απέμειναν, 200-300, πολλοί έγιναν μέλη ενός είδους μυστικής αστυνομίας. Κάποιοι άλλοι αντιλαμβανόμενοι το τέλος του είδους τους, αποφάσισαν να καταγράψουν την ιστορία και τις μεθόδους τους σε τρία εγχειρίδια, χάρη στα οποία γνωρίζουμε σήμερα τη δράση και την ιστορία των πολεμιστών αυτών.
Παρόλο που έχουν περάσει στην λαϊκή κουλτούρα ως «μαυροφορεμένοι», οι Νίντζα σπανίως φορούσαν μαύρα. Η στολή τους ήταν συνήθως σκούρα μπλε, καθώς αυτό το χρώμα πρόσφερε ακόμη καλύτερη κάλυψη στη διάρκεια της νύχτας.
Έχει επικρατήσει η άποψη ότι οι Νίντζα ήταν το αντίθετο των Σαμουράι. Αυτό ισχύει, ως ένα βαθμό, καθώς οι Νίντζα ήταν σκοτεινές φιγούρες που δρούσαν τη νύχτα και βασίζονταν στην μυστικότητα και την διακριτικότητα, ενώ οι Σαμουράι προέρχονταν συνήθως από τις ανώτερες κοινωνικά τάξεις και είχαν την τάση να επιδεικνύονται και να κάνουν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους. Ωστόσο, είναι αξισημείωτο ότι υπήρξαν πολλοί πολεμιστές που ήταν Σαμουράι στη διάρκεια της ημέρας και Νίντζα στη διάρκεια της νύχτας».