Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι εντείνονται οι προσπάθειες της επιστημονικής κοινότητας για τη μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου και της λειτουργίας του, είτε μέσα από κυβερνητικά προγράμματα (βλ. σχέδιο χαρτογράφησης Obama) είτε από συμπράξεις ερευνητών (βλ. The Human Brain Project).


Κατά καιρούς έρχονται στο φως της δημοσιότητας εντυπωσιακά ευρήματα και επιτεύγματα αυτών των ερευνών, όπως για παράδειγμα η δυνατότητα ανάγνωσης της σκέψης (Radboud University Nijmegen) και των ονείρων με επιτυχία 60% (Ιαπωνία), αλλά αυτή τη φορά οι ερευνητές του University of Washington μας αφήνουν με ανοικτό το στόμα.


Ο ερευνητής Rajesh Rao φόρεσε ένα ειδικό καπέλο με ηλεκτρόδια που επικοινωνεί με μηχανή εγκεφαλογραφήματος, η οποία αναγνωρίζει και καταγράφει τα ηλεκτρικά σήματα του εγκεφάλου. Ένας άλλος ερευνητής, ο Andrea Stocco, φόρεσε ένα διαφορετικό καπέλο που περιλαμβάνει μαγνητικό πηνίο καλύπτοντας την αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, η οποία ελέγχει την κίνηση των χεριών. Σημαντική λεπτομέρεια: οι δύο ερευνητές βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικές περιοχές του πανεπιστημίου…


Στη συνέχεια, ο Rao ξεκίνησε να παίζει ένα απλό video game χρησιμοποιώντας μόνο το μυαλό. Ουσιαστικά, σκεφτόταν ότι κουνά το δεξί του χέρι για να βαρέσει το κανόνι (χωρίς όμως να το κουνά στην πραγματικότητα) με αποτέλεσμα ο εγκεφαλογράφος να διαβάζει το συγκεκριμένο ηλεκτρικό σήμα της σκέψης.
Χάριν στη βοήθεια μιας ειδικής εφαρμογής, η σκέψη αυτή μεταφέρθηκε μέσω Internet (θυμηθείτε και αυτό) στο μαγνητικό πηνίο του δεύτερου ερευνητή, ο οποίος ασυναίσθητα πίεσε το space στο πληκτρολόγιο του με το δεξί χέρι για να βαρέσει το κανόνι! Μάλιστα, περιγράφει τη διαδικασία ως “νευρικό τικ”.
Αυτή είναι η πρώτη καταγεγραμμένη επικοινωνία δύο ανθρώπινων εγκεφάλων (έστω μονής κατεύθυνσης) και στόχος τους είναι να εξελίξουν τα συστήματα τους (όχι τους εγκεφάλους τους…) για να μπορεί να γίνει αμφίδρομη επικοινωνία. Η πιο ενδιαφέρουσα κουβέντα, πάντως, του Rao είναι:

“Συνδέσαμε έναν εγκέφαλο με τον πιο πολύπλοκο υπολογιστή που έχει μελετήσει ποτέ κανείς. Έναν άλλο εγκέφαλο. Ήταν πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις μια σκέψη σου να μεταφράζεται σε κίνηση από ένα άλλο σώμα”