Το RapidShare ανακοίνωσε ότι δικαιώθηκε πανηγυρικά στην έφεση που υπέβαλε και αφορούσε προηγούμενο αίτημα κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων, οι οποίοι απαιτούσαν η υπηρεσία να λάβει περισσότερα μέτρα ώστε να ελέγξει τυχόν παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων. Επειδή το RapidShare δεν δημοσιοποιεί αυτόματα τα αρχεία που ανεβαίνουν στους διακομιστές του, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι το RapidShare δεν μπορεί να θεωρηθεί υπόλογο για τη διανομή τους.

Πρόκειται για μια εξέλιξη με τεράστια σημασία για τον ιστότοπο, ο οποίος είχε δεχτεί σοβαρό πλήγμα κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο πρωτοδικείο του Ντίσελντορφ το 2008. Τότε, το δικαστήριο είχε αποφανθεί υπέρ των κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων, καλώντας το RapidShare να λάβει κάθε πρόσφορο μέσο ώστε να προλάβει τυχόν παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων.

Το RapidShare προσέφυγε στο εφετείο του Ντίσελντορφ, το οποίο ανέτρεψε την απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Σύμφωνα με τη νέα απόφαση, το RapidShare δε φέρει ευθύνη, καθώς υποχρεώνει τους χρήστες να επιλέξουν το πώς θα διανέμεται το περιεχόμενο που ανεβάζουν, αντί να το καθιστά αυτομάτως διαθέσιμο στο κοινό.

Εκτός αυτού, το εφετείο άσκησε κριτική σε διάφορες μεθόδους φιλτραρίσματος. Ο αποκλεισμός όλων των αρχείων μιας συγκεκριμένης κατηγορίας κρίθηκε άστοχος, καθώς ο τύπος του αρχείου δεν έχει καμία σχέση με τη νομιμότητά του. Ο έλεγχος βάσει διευθύνσεων IP επίσης απορρίφθηκε, καθώς την ίδια διεύθυνση μπορεί να τη χρησιμοποιούν περισσότερα του ενός άτομα. Ακόμη και η σάρωση του περιεχομένου κρίθηκε προβληματική, καθώς κάτι τέτοιο απλά θα οδηγούσε στη μεταφόρτωση κωδικοποιημένων αρχείων.

Ο Christian Schmid, ο οποίος ίδρυσε το RapidShare, δήλωσε πως «Είμαστε πολύ ευτυχείς για την απόφαση. […] Η ετυμηγορία του εφετείου φανερώνει ότι οι προσπάθειες αποκλεισμού του επιχειρηματικού μας μοντέλου με το σκεπτικό ότι είναι παράνομο μακροπρόθεσμα δεν θα μπορέσουν να σταθούν. Μέσω του απλού περιβάλλοντός του, το RapidShare ανταποκρίνεται στα νόμιμα ενδιαφέροντα των χρηστών του και θα συνεχίσει να το πράττει στο μέλλον».