Επιστήμονες κατόρθωσαν να κατασκευάσουν τα πρώτα laser που αντί για φως χρησιμοποιούν ηχητικά κύματα, συσκευές που μια μέρα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην ιατρική απεικόνιση υπερήχων, σε μετρήσεις υψηλής ακρίβειας ή και σε εξαρτήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Ένα laser δημιουργείται όταν μια δέσμη σωματιδίων του φωτός, γνωστών ως φωτόνια, εκπέμπεται σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος. Όλα τα φωτόνια ταξιδεύουν ταυτόχρονα προς την ίδια κατεύθυνση μεταφέροντας έτσι ενέργεια από το ένα μέρος στο άλλο.
Στην ίδια περίπου αρχή βασίζεται και η λειτουργία των “laser ήχου” τα οποία οι επιστήμονες καλούν phasers. Ένας μηχανικός ταλαντωτής τρεμοπαίζει και διεγείρει μια δέσμη φωνονίων, τα οποία απελευθερώνουν την ενέργεια τους πίσω στη συσκευή. Η ενέργεια αυτή δονεί το phaser στη θεμελιώδη συχνότητα του αλλά σε ένα πολύ περιορισμένο μήκος κύματος. Το ηχητικό laser παράγει φωνόνια στα 170 kilohertz, πολύ εκτός του πεδίου ακοής του ανθρώπου που περιορίζεται στα 20 kilohertz.
Ωστόσο τα πρώτα phasers θα αργήσουν να κυκλοφορήσουν στην αγορά καθώς οι επιστήμονες έχουν να ξεπεράσουν ένα σημαντικό εμπόδιο: Σε αντίθεση με τo φως που μπορεί να ταξιδεύει στο κενό επιτρέποντας σε μια ακτίνα laser να σημαδεύει οπουδήποτε μέσα στο χώρο, τα φωνόνια απαιτούν ένα μέσο για να ταξιδέψουν, κάτι που σημαίνει ότι τα κύματα περιορίζονται για την ώρα μόνο εντός της συσκευής.