Δριμύτατο κατηγορώ ενάντια σε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες και των διεθνών οργανισμών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως πεδίο πειραματισμού, εξαπολύει μέσα από τις σελίδες του, το αυστριακό περιοδικό "Profil".

Το περιοδικό επισημαίνει με γλώσσα που σπάει κόκαλα, πως "αν στην Αυστρία εφαρμοζόταν ένα πακέτο λιτότητας ελληνικών διαστάσεων, αυτό θα ήταν και το τέλος της Αυστριακής Δημοκρατίας, όπως τη γνωρίζουμε" χαρακτηρίζοντας "πολιτικο-οικονομικό βουντού" το πρόγραμμα που επιβάλλεται στην χώρα μας.

Οι συντάκτες του άρθρου, Γκιούντερ Μιούλερ και Ρόμπερτ Τράχλερ, θέτουν το ερώτημα αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα υποστήριζαν τη σκοπιμότητα όλων αυτών που υφίσταται η Ελλάδα, σε περίπτωση που αυτά αφορούσαν τη δική τους χώρα.

Παραδειγματική τιμωρία στην Ελλάδα

Όπως υπογραμμίζουν οι δυο συντάκτες, με μπόλικη δόση ειρωνείας, η Ευρώπη έχει υποσχεθεί να δώσει ένα μάθημα στους Έλληνες, καθώς, όπως σημειώνουν, στο πνεύμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης κρίνεται ιδιαίτερα σκόπιμη η εξαθλίωση του ελληνικού πληθυσμού, καθώς πρέπει να πειστεί ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, ότι υποστηρίζεται ένας λαός, "ο οποίος ζούσε πέρα από τις δυνατότητές του", ένας χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται ευρέως στα πλαίσια της υπαγορευόμενης φρασεολογίας.

Στο ίδιο αυτό πνεύμα αλληλεγγύης, οι Ευρωπαίοι χαιρετίζουν ως περίπτωση ύψιστης απόδοσης δικαιοσύνης, ακόμη και το κύμα ψύχους που έπληξε την περασμένη εβδομάδα την Αθήνα, αλλά από την άλλη οι σωτήρες της χρεοκοπημένης χώρας αρκούνται, κατά περίεργο τρόπο, στην επίγεια σοφία, προπάντων σε τέτοια, που παντού θα χλευαζόταν ως οικονομικό-πολιτικό βουντού, αφού επιβάλλει ταυτόχρονα ριζοσπαστική λιτότητα εν μέσω ύφεσης, με αυξήσεις υπαρχόντων φόρων, αλλά και νέες επιβαρύνσεις και μειώσεις μισθών.

Όπως επισημαίνεται στη συνέχεια, μάταια αναζητά κανείς στο πρόγραμμα αυτό μια οικονομικο-πολιτική κατεύθυνση, καθώς ούτε νεοφιλελεύθερο είναι, αφού προβλέπει υπερβολικές αυξήσεις φόρων, ούτε σοσιαλδημοκρατικό, γιατί οι φόροι πλήττουν τις πλατιές μάζες, ούτε και κεϊνσιανό, γιατί με τις περικοπές θέσεων και μισθών αφαιρείται το χρήμα από την οικονομία.

Αντίθετα, πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο συνενώνει ό,τι χειρότερο από παντού, αποτελώντας μια σαδο-οικονομία.

Αναποτελεσματική η τροϊκανή "σοφία"

Στο άρθρο γίνονται, μεταξύ άλλων αναφορές στις αυξήσεις φόρων που εφαρμόζονται τώρα στην Ελλάδα, όπως και στις μεγάλες περικοπές δαπανών στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, παρά τις έκτακτες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα.

Επισημαίνεται επίσης ότι δεν έμεινε αλώβητος ούτε ο τομέας της παιδείας, όπου η κυβέρνηση προχώρησε σε κλείσιμο ή συγχώνευση χιλιάδων σχολείων και κατάργηση χιλιάδων θέσεων εκπαιδευτικών.

Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, ο κατάλογος των επιβαρύνσεων που υφίσταται ο ελληνικός λαός είναι μακρύς, εντούτοις συνεχώς γίνεται λόγος για μη επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει για τον απλούστατο λόγο ότι η Ε.Ε. ζήτησε από την Ελλάδα τον περασμένο Ιούνιο την εφαρμογή νέου πακέτου λιτότητας, που θα προβλέπει 28 δισ. ευρώ σε περικοπές και 50 δισ. ευρώ σε ιδιωτικοποιήσεις, προκειμένου να δοθεί περαιτέρω βοήθεια.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις παραμένουν ισχνά, μια και η Ελλάδα δεν διαθέτει ιδιαίτερα προσοδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις, ενώ στη συνέχεια τονίζεται ότι η όλη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας έχει βυθίσει τη χώρα στην ύφεση, με αποτέλεσμα το χρέος να συνεχίζει να αυξάνεται.

Οι συντάκτες του άρθρου παρατηρούν πως "ωστόσο η τρόικα δεν έχει εξαντλήσει ακόμη όλη τη σοφία της", καθώς επιμένει σε μείωση του κατώτατου μισθού, κάτι στο οποίο αντιτίθενται ακόμη και αυτές οι ενώσεις των εργοδοτών, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για περαιτέρω πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Οι "σχιζο-ειδικοί" της οικονομίας

Συμπερασματικά οι συντάκτες του περιοδικού καταγγέλλουν ότι η Ελλάδα έχει γίνει "πεδίο πειραματισμού" για τους "σχιζο-ειδικούς της οικονομίας", στο οποίο τους επιτρέπεται να δοκιμάζουν όλες τις ιδέες τους σε ό,τι αφορά δαπάνες και έσοδα, ενώ, εάν παρ’ όλα αυτά ανεβούν φτώχεια και έλλειμμα, τότε θα υπάρξει μια περαιτέρω δόση "πανευρωπαϊκής συμπόνιας", συμπεριλαμβανομένων ακόμη σοφότερων προτάσεων λιτότητας.

"Κι αν στο τέλος η Ελλάδα καταρρεύσει, υπάρχει και ακόμη μια εναλλακτική επιλογή, δηλαδή, ίσως το ίδιο πείραμα να επιτύχει στην Πορτογαλία" καταλήγει το άρθρο- "κατηγορώ" του έγκυρου αυστριακού περιοδικού.