Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος πάνω στους Αγίους Αποστόλους κατά την ιστορική εκείνη ημέρα, δέκα ημέρες μετά την ένδοξη Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, αποτελεί την αρχή μιας καινούργιας δημιουργίας του κόσμου.
Γιατί όπως τότε, στην αρχή της πρώτης δημιουργίας, το Πνεύμα του θεού έφερε τον κόσμο από το άμορφο χάος της αβύσσου στην ομορφιά της υλικής δημιουργίας και στο φως της ζωής, έτσι και τώρα «η βιαία πνοή» του ιδίου Αγίου Πνεύματος, αναπλάθει την παραμορφωμένη από την αμαρτία μάζα των εθνών και δημιουργεί τον νέο λαό του θεού, την Εκκλησία.

Πνευματικό σεισμό δημιούργησε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την ημέρα εκείνη.

Ο απόστολος Πέτρος ήταν εκείνος που ανέλαβε να μιλήσει στο πλήθος που συγκεντρώθηκε για να δει τι ήταν αυτό το υπερφυσικό φαινόμενο, που σαν βίαιος άνεμος κατέβηκε από τον ουρανό και γέμισε το σπίτι, όπου βρίσκονταν οι μαθητές.

¨Εμειναν κατάπληκτοι οι παρευρισκόμενοι, όταν ο καθένας από τους διαφορετικούς ανθρώπους που βρίσκονταν την ημέρα εκείνη στα Ιεροσόλυμα άκουγε τους Αποστόλους να μιλάνε τη δική του γλώσσα. Με απορία έλεγαν μεταξύ τους : «Μα αυτοί που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι; Πώς εμείς τους ακούμε να μιλάνε στη δική μας μητρική γλώσσα;» ‘Ησαν δε οι συγκεντρωμένοι, Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, κάτοικοι της Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου, της Ασίας, της Φρυγίας, της Παμφυλίας, της Αιγύπτου, της Λιβύης, Ρωμαίοι εγκατεστημένοι στην Παλαιστίνη, Κρήτες και Άραβες.
Ολοι αυτοί έμειναν εκστατικοί και απορούσαν τι να σημαίνει άραγε το φαινόμενο αυτό. Άλλοι χλεύαζαν και άλλοι έλεγαν ότι «γλεύκους μεστωμένοι εἰσίν» δηλαδή ότι οι Απόστολοι είναι μεθυσμένοι.

Στην ομιλία του ο Πέτρος, τους εξήγησε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι μεθυσμένοι μια τόσο πρωϊνή ώρα (9η πρωϊνή) και θύμισε στους Ιουδαίους την προφητεία του Ιωήλ, που έλεγε ότι μετά τον ερχομό του Μεσσία, ο Θεός θα μοιράσει τα χαρίσματα του Πνεύματος Του σε όλους τους Ανθρώπους ( Ιωήλ Β′ 28). Το κεντρικό όμως σημείο της ομιλίας του αποστόλου Πέτρου ήταν ο τονισμός του γεγονότος της Αναστάσεως του Χριστού. Είπε χαρακτηριστικά «τοῦτον τόν Ἰησοῦν (που εσείς σταυρώσατε), ἀνέστησε ὁ θεός, οὗ πάντες ἡμεῖς ἐσμέν μάρτυρες» (Πραξ. Β´ 32). Στη συνέχεια, τελείωσε την ομιλία του καλώντας όλους να μετανοήσουν και να βαπτιστούν στο όνομα του Χριστού, ώστε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους και να λάβουν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Εκείνη την ημέρα πίστεψαν και βαπτίστηκαν τρεις χιλιάδες άνθρωποι.