Διέλυσε τα ποδοσφαιρικά… κλισέ αλλά και την διπλή ζώνη άμυνας των Γερμανών η Ισπανία και με γκολ του Πουγιόλ στο 73’ νίκησε 1-0, φτάνοντας πανάξια στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι «φούριας ρόχας» μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα πριν από δύο χρόνια, με το οποίο πέταξαν μια και καλή από πάνω τους τον χαρακτηρισμό του «λούζερ», είναι έτοιμοι να διεκδικήσουν και ένα Μουντιάλ. Την Ολλανδία αντιμετωπίζουν στον τελικό της Κυριακής.

Καμία από τις δύο ομάδες δεν έχει κατακτήσει ποτέ Παγκόσμιο Κύπελλο και όποια το πετύχει, θα γίνει η όγδοη μετά τις Ουρουγουάη, Ιταλία, Βραζιλία, Αγγλία, Γερμανία, Αργεντινή και Γαλλία που προστεθεί στο «πάνθεον» του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο από την αναμέτρηση ανάμεσα σε Ισπανία και Κυριακή είναι ότι θα βρεθούν, όπως και στον τελικό του 2006, αντιμέτωπες δύο ευρωπαϊκές ομάδες, κάτι που έχει να γίνει σε συνεχόμενες διοργανώσεις από εκείνες του 1934 και 1938, όταν η Ιταλία στέφθηκε πρωταθλήτρια απέναντι σε Τσεχοσλοβακία και Ιταλία. Παράλληλα, είτε το τρόπαιο καταλήξει στους ''οράνιε'', είτε στους ''φούριας ρόχας'', θα είναι η πρώτη φορά που συγκρότημα από τη ''γηραιά ήπειρο'' θριαμβεύει εκτός Ευρώπης.

Κυριάρχησαν οι «ταύροι» σχεδόν καθ΄ όλη τη διάρκεια του αγώνα και θα μπορούσαν να φτάσουν σε μια πιο εύκολη νίκη. Θύματα της ίδιας τους της τακτικής οι Γερμανοί, από τους οποίους φάνηκε η απουσία του Μίλερ, έπαιξαν πολύ κλειστά και αμυντικά και δέχτηκαν το γκολ σε χρονικό σημείο στο οποίο δεν μπορούσαν να αντιδράσουν.

Το ματς

Χωρίς εκπλήξεις ξεκίνησαν το παιχνίδι οι δύο ομάδες. Οι Ισπανοί με το γνωστό πάσινγκ γκέιμ που τους έχει χαρίσει διακρίσεις εδώ και μερικά χρόνια, είχαν συντριπτική κατοχή μπάλας, εκμεταλλευόμενοι τον παθητικό ρόλο που πήραν οι Γερμανοί. Ξέραμε πριν το ματς πως τα «πάντσερ» δεν παίζουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, αλλά αρέσκονται σε αντεπιθέσεις, όμως αυτή τη φορά το παράκαναν. Κλεισμένοι στο «καβούκι» τους, δέχτηκαν πίεση και θα μπορούσαν να βρεθούν πίσω στο σκορ, αν ο Βίγια σε τετ-α-τετ δεν νικιόταν από τον Νόιερ και ο Πουγιόλ ήταν πιο εύστοχος σε καρφωτή κεφαλιά μετά από κόρνερ.

Το πιο σημαντικό στοιχείο του αγώνα ήταν η παντελής έλλειψη φάουλ. Το πρώτο αντικανονικό μαρκάρισμα στο παιχνίδι σημειώθηκε στο 27’ και αφορούσε τάκλιν του Ράμος στον Ποντόλσκι, επίδοση σίγουρα καθόλου συνηθισμένη.

Στο ίδιο τέμπο κυμάνθηκε και το δεύτερο μέρος με τους Γερμανούς να προσπαθούν να πιέσουν κάτω από το κέντρο, κυρίως με τους Κεντίρα και Σβάινσταϊγκερ, οι οποίοι όμως δεν ήταν δυνατό να συγκρατήσουν τις κατά κύματα επιθέσεις των «φούριας ρόχας», με κυριότερους εκφραστές τους Αλόνσο, Ινιέστα και Τσάβι. Μετά από ένα πρώτο τέταρτο επιθετικού ποδοσφαίρου από τους Ίβηρες, το 0-0 που παρέμενε στο φωτεινό πίνακα, ήταν πολύ κολακευτικό για την ομάδα του Λεβ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να φανεί απειλητική.

Οι πλάγιοι μπακ, κυρίως ο Λαμ που τον είχαμε συνηθίσει σε πιο επιθετικό ρόλο, έμεναν «καρφωμένοι» πίσω, ενώ και ο Οζίλ βρέθηκε σε μέτρια μέρα. Η αριστερή πτέρυγα της γερμανικής άμυνας πέρασε δύσκολες στιγμές, με τον Μπόατενγκ να μην μπορέι να αντιμετωπίσει Πέδρο και Ράμος που έβγαιναν συνεχώς από εκεί. Η πρώτη πραγματική ευκαιρία για τα «πάντσερ» ήρθε μετά από εβδομήντα λεπτά παιχνιδιού, όταν ο Κασίγιας εξουδετερώνοντας σουτ πάνω στην κίνηση του Κρόος, έδειξε γιατί αποκαλείται «Άγιος Ίκερ».

Φαίνεται ότι χρειαζόταν να νιώσει λίγη πίεση η άμυνα της Ισπανίας για να λυθεί ο «γόρδιος δεσμός» στην επίθεση. Ο Κάρλες Πουγιόλ πέτυχε στο 73΄ ότι δεν είχε κάνει στη φάση του πρώτου ημιχρόνου. Από κόρνερ του Τσάβι, ο σέντερ μπακ της Μπαρτσελόνα έπιασε κεφαλιά, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και έκανε το 1-0, σκορ που απέδωσε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.

Για τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε και τους παίκτες του πρόκειται για μια μεγάλη στιγμή, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι με τον 60χρονο τεχνικό στον πάγκο της η Ισπανία έχει 28 νίκες σε 30 ματς.