Την πρώτη του συμμετοχή σε τελικό κυπέλλου Ελλάδας πανηγυρίζει ο Ατρόμητος που άξιζε τη νίκη με αντίπαλο τον Ολυμπιακό Βόλου (0-0).
Η εικόνα του αγώνα
Oι δύο ομάδες κλήθηκαν να υπηρετήσουν ένα ποδοσφαιρικό πλάνο που προφανώς δεν τους ταιριάζει. Ο Ολυμπιακός Βόλου έπρεπε (υποχρεωμένος από το 1-2 του πρώτου αγώνα) να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίες και να προσπαθήσει να συνδυαστεί στους λιγοστούς χώρους που άφηνε η άμυνα του Ατρομήτου. Δεν ήταν εύκολο για μία ομάδα που έχει συνηθίζει να παίζει στην κόντρα επίθεση και να απλώνει το παιχνίδι της. Γι’ αυτό άλλωστε δεν προέκυψαν και κλασικές φάσεις στο πρώτο ημίχρονο.
Από την πλευρά τους οι Περιστεριώτες δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται για δημιουργία και περιορίστηκαν από την αρχή σ’ ένα παθητικό ρόλο τον οποίο δεν έχουν συνηθίσει να διαδραματίζουν. Ο σκοπός (του τελικού) όμως αγίαζε τα μέσα και ο Γιώργος Δώνης προτίμησε να διασφαλίσει την ουσία και όχι να εφαρμόσει την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του.
Mε το 0-0 να σφραγίζει την αναμέτρηση στο πρώτο 45 λεπτό ο Βόλος ήταν υποχρεωμένος από τις συνθήκες να ρισκάρει περισσότερο. Το έκανε με σχετικό μέτρο, απέκτησε και πάλι την πρωτοβουλία τωγ κινήσεων αλλά οι μέσοι του, νωθροί και ασύνδετοι, δεν μπορούσαν να βγάλουν τους Σολάκη και Μαρτίν σε θέση βολής. Στο άλλο μισό τερέν, ο Ατρόμητος είχε τους χώρους που ήθελε για να δράσει αλλά και τον παίκτη για να φύγει σφαίρα στην κόντρα, τον Καμαρά. Τη μεγάλη ευκαιρία όμως οι φιλοξενούμενοι την έχασαν με τον αντικαταστάτη του Σενεγαλέζου φορ και δεν ήταν άλλη από το σουτ στο δοκάρι του Αναστασάκου στο 72’.
Από εκεί και πέρα θα μπορούσε εύκολα κάποιος να μαντέψει το σκηνικό. Ο Μάκης Κατσαβάκης φρέσκαρε ακόμη περισσότερο την επίθεσή του με την είσοδο του Νέμεθ ενώ ο Γιώργος Δώνης ενίσχυσε την άμυνά του (έπαιξε με τρία στόπερ) ρίχνοντας στη μάχη τον πανύψηλο Σαμπού. Ακόμα και τότε οι Περιστεριώτες, αν και βρίσκονταν υπό πίεση, ήταν πιο επικίνδυνοι και μάλιστα στο 90’ έχασαν ακόμη μία σπουδαία ευκαιρία και πάλι με τον Αναστασάκο. Και αφού δεν τιμωρήθηκαν από τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου (δεν βάζεις γκολ,δέχεσαι) πανηγύρισαν την πρόκριση στο μεγάλο τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
ΜVP
Παράδειγμα προς μίμηση για την αγωνιστική συμπεριφορά του ο Κώστας Νεμπεγλέρας. Παρά τα 36 του χρόνια «έφαγε» το γήπεδο και βρέθηκε σχεδόν παντού.
Κλειδί αγώνα
Η σχεδόν άψογη ανασταλτική λειτουργία του Ατρομήτου περιόρισε αισθητά την επιθετική δραστηριότητα των γηπεδούχων και δεν τους επέτρεψε να πατήσουν περιοχή.
Αδύναμος Κρίκος
Αχρωμος, αργός και χωρίς εμπνεύσεις ο Μάριο Μπρέσκα αντικαταστάθηκε δικαίως από τον προπονητή του.

Οι συνθέσεις
Ολυμπιακός Βόλου: Γιακούποβιτς, Ντολεζάι, Ούμπιντες, Αλβάρες, Ρόκας (65' Ακόστα), Σέλεζι, Σολάκης (78' Σολάκης), Ζαραδούκας, Σανκαρέ, Μπρέσκα (56' Μάρτινς), Μόνχε.
Ατρόμητος: Ιτάνζ, Νάστος, Μελισσάς, Νεμπεγλέρας, Καμαρά (70' Αναστασάκος), Μπρίτο (58' Tάτος), Σαρμιέντο (82' Σαμπού), Σφακιανάκης, Σαγκανόφσκι, Ολιβέιρα, Σκόνδρας.

Διαιτητής: Αναστάσιος Κάκος
Βοηθοί: Δημήτρης Τάτσης, Απόστολος Καρσιώτης

Κίτρινες: 45' Άλβαρες, 62' Σανκαρέ / 51' Ολιβέιρα, 73' Νεμπεγλέρας, 95' Νάστος.
Κόκκινες: