Λένε ότι η Τέχνη δεν έχει όρια. Λένε ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να υπερβαίνει το “εγώ” και το “εμείς”, να κοιτά την κοινωνία με μάτια μεγάλα, ικανά να φτάσουν ώς τα πέρατα του κόσμου. Λένε επίσης ότι αν καταφέρουμε να απεμπλακούμε από τα στενά όρια της καθημερινότητας και να δούμε πίσω από τη βιτρίνα αυτού που λέγεται πραγματικότητα, τότε ένας νέος κόσμος, ολότελα διαφορετικός θα διπλωθεί μπροστά στα μάτια μας.

Λένε επίσης ότι η φαντασία θα πρέπει να είναι ένας κομήτης που σκίζει τους ουρανούς του γαλαξία και αποφεύγει κάθε εμπόδιο, καθε Γη που βρίσκεται μπροστά του.

Αλλά, για όνομα του Θεού (αν υπάρχει).

Ο Ντα Βίντσι φτιαγμένος από νύχια;