Μια ακρογιαλιά με άκαρπες ιτιές και ψηλές λεύκες στο δάσος της Περσεφόνης και δίπλα στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα είχε υποδείξει, κατά την Οδύσσεια, η μάγισσα Κίρκη στον Οδυσσέα προκειμένου να αράξει το πλοίο του και να κατεβεί στον Άδη.

Τα λόγια ήταν σαφή: "Μα το βαθύ καθώς διαβής Ωκεανό και φτάσεις στον άγριον όχτο και στ΄αχνά της Περσεφόνης δάσια, με τις ιτιές τις άκαρπες και τις ψηλές τις λεύκες, άραξ΄ εκεί το πλοίο σου στου Ωκεανού την άκρη και στου Άδη κίνησε να πας τ΄ αραχνιασμένο σπίτι" (Οδύσσεια, Κ 509 - 511). Οι στίχοι του Ομήρου μετρούν ήδη 2.800 χρόνια ηλικίας. Η τοποθεσία που περιγράφει δεν είναι μύθος αλλά πραγματικότητα και στέκει ίδια και απαράλλαχτη και σήμερα στο χωριό Αμμουδιά του νομού Πρεβέζης, προκαλώντας το θαυμασμό του επισκέπτη που αρχίζει το ταξίδι για τον μυθικό Άδη.

Στη διαδρομή, που ξεκινά από τις εκβολές του Αχέροντα και τα έλη της Σπλάντζας και της Βαλανιδορράχης, ο ταξιδιώτης ακολουθεί ανοδική πορεία προς το σημερινό χωριό Μεσοπόταμος, εκεί όπου βρίσκεται το Νεκρομαντείο, το οποίο επισκέπτονταν οι Αρχαίοι Έλληνες για να συνομιλήσουν με τις ψυχές των νεκρών συγγενών τους.

"Το Νεκρομαντείο ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 50 και έκτοτε αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο", αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο δήμαρχος Φαναρίου, Αντώνης Νάστας και προσθέτει ότι, κάθε χρόνο, το επισκέπτονται περίπου τριάντα χιλιάδες άνθρωποι. Πάνω από το Νεκρομαντείο χτίστηκε, μεταβυζαντινά, η μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, τον κάθε ενδιαφερόμενο υποδέχονταν οι ιερείς, που τον καθοδηγούσαν, ώστε, με την κατάλληλη δίαιτα και προσευχή, να μπορέσει να συνομιλήσει με τις σκιές των νεκρών που εμφανίζονταν μπροστά του. Όλα αυτά συνέβαιναν στην αίθουσα του κάτω κόσμου, που έχει χαρακτηριστεί ως "θαύμα ακουστικής".

Ακολουθώντας τα ίχνη του Ερμή, ο οποίος παρέδιδε τις ψυχές στο βαρκάρη Χάροντα για να τις μεταφέρει στον Άδη, ο ταξιδιώτης μπορεί να περάσει κοντά από τον οικισμό της Τσάρας, δίπλα στο σπήλαιο της Στυγός. Εκεί, σύμφωνα με το μύθο, η Θέτιδα είχε βουτήξει τον Αχιλλέα, όταν ήταν μωρό για να γίνει αθάνατος. Δυστυχώς, το σπήλαιο δεν είναι σήμερα επισκέψιμο και έτσι η επόμενη στάση του ταξιδιού στον Άδη είναι τα τείχη της αρχαίας Πανδοσίας κοντά στο σημερινό Καστρί, που αποτελούσε την σπουδαιότερη αποικία των Ηλείων. Διαφορετικά, μπορεί κάποιος ν’ ακολουθήσει το μονοπάτι από το Κέντρο Πληροφόρησης της Γλυκής προς τη "Σκάλα της Τζαβέλαινας" και την όχθη του ποταμού απ’ όπου μπορεί να περάσει κολυμπώντας στην απέναντι όχθη, όπου βρίσκεται η "Σπηλιά του Δράκου". Από εκεί μπορεί να σκαρφαλώσει και στο ιστορικό Σούλι.

Παρά τον απόκοσμο χαρακτήρα του, το ταξίδι για τον Άδη περνά από περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων περιοχών "Natura 2000". Ο επισκέπτης μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε ιππασία, καγιάκ, ράφτινγκ, κολύμπι στα δροσερά γαλαζοπράσινα νερά των πηγών του Αχέροντα, ορειβασία αλλά και διάσχιση περιπατητικών μονοπατιών κατά μήκος του ποταμού. Η ομορφιά του φαραγγιού, η βλάστηση και τα μονοπάτια του αποτελούν τα τελευταία χρόνια πόλο έλξης για εκατοντάδες τουρίστες από την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό που αρχίζουν να γνωρίζουν πλέον την ιστορία του τόπου.

Για τους δε λάτρεις της θάλασσας, η Πρέβεζα έχει να επιδείξει πολύ όμορφες παραλίες, όπως αυτές της Λούτσας και του Βράχου και εκείνες στην Αμμουδιά και το Αλωνάκι. Εξάλλου, σε απόσταση μικρότερη της μίας ώρας με το αυτοκίνητο βρίσκονται και η γραφική Πάργα, η Λευκάδα, η Πρέβεζα και η Ηγουμενίτσα προσφέροντας μια ποικιλία από εναλλακτικές διαδρομές.

Άλλωστε, όπως λέει και ο ποιητής, "σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι να ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις".